— ขีดขีด เขียนเขียน เรียนรู้เรื่องชีวิต —
Where is, Finally a Happiness? — สุขาอยู่หนใด
ตอนเด็กๆ พอเริ่มจำความได้ก็เริ่มๆใช้ชีวิตมีความสุขไปตามประสาเด็กๆ พอเริ่มเรียน แม่ก็เริ่มสอนว่าถ้าอยากมีความสุขในชีวิตตอนโต ต้องตั้งใจเรียน เรียนหนังสือให้เก่งๆ พอโตขึ้นมาหน่อยเริ่มเรียนสูงขึ้นก็เริ่มรู้สึกว่าความสุขในอนาคตน่าจะขึ้นอยู่กับว่าใครเรียนได้ดีกว่ากัน พอเริ่มเข้ามหาวิทยาลัยก็เริ่มรู้สึกว่าการเรียนให้ได้คะแนนดีๆมีเพื่อนๆดีๆคือความสุข พอจบออกไปทำงานแล้วได้งานดีๆ ตำแหน่งใหญ่โตขึ้นตามวัยและการมีหน้ามีตาทางสังคมคือความสุข พอปัจจุบันผมเริ่มมองว่าสุดท้ายแล้วอะไรมันคือความสุข ความสุขของแต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับคำจัดกัดความหรือ “นิยาม” ความสุขของคนนั้นๆ ตลอดระยะเวลาตั้งแต่เราลืมตามเกิดมาเราอาจจะมีคำจำกัดความ หรือให้ความหมายกับคำว่า “ความสุข” ในแต่ละระยะ แต่ละช่วงเวลาของชีวิตที่แตกต่างกัน ความสุขของบางคนนั้นกว่าจะได้มามันยาก และซับซ้อนมากๆ แต่ในขณะที่ความสุขของอีกหลายๆคนมันช่างเรียบง่ายเสียเหลือเกิน ความสุขของชีวิตเรานั้นจริงๆแล้วมันอยู่ที่ไหนกันแน่ ความสุขที่แท้จริงสุดท้ายแล้วมันอยู่ที่จุดหมายปลายทาง หรือความสำเร็จท้ายที่สุดในชีวิต หรือความสุขที่แท้จริงมันอยู่ระหว่างเส้นทางการเดินทางกันแน่ — จนมาวันนี้ผมได้ค้นพบแล้วว่า”ความสุข” ที่แท้จริงในชีวิตของผมนั้น มันคือการเรียนรู้ คือการบ่มเพาะประสบการณ์ทางความคิด คือการสร้างสิ่งดีๆ ให้แก่ตัวเองทีละเล็กทีละน้อย ค่อยๆทำค่อยๆเป็นไปในแต่ละช่วงชีวิต ในระหว่างการเดินทางในชีวิตของผมนั่นเอง สุดท้ายแล้วเราไม่ต้องไปแสวงหาความสุขที่แท้จริงจากที่ไหน จงดีใจ รื่นเริงใจ และดื่มด่ำไปกับดอกไม้และต้นไม้ริมทาง ผู้คนสองฝั่งถนน น้ำตกในสวนสาธารณะ หรือแม่น้ำ ลำคลอง ทะเลที่แสนจะกว้างใหญ่ นั่นเอง นี่แหละคือความสุขที่แท้จริงของชีวิตมันรอให้คุณมาร่วมทางไปกันมันตลอดการเดินทางของคุณ ไม่ใช่ความสุขสุดท้ายที่ปลายอุโมงค์ที่รอคุณมาถึงเส้นชัยกว่าที่คุณจะหา “ความสุข” ที่แท้จริงเจอ
” Happiness is all the stories along the way of your travel, not just a destination. “
#ยิ่งโตฉันนั้นยิ่งได้เรียนรู้
#เสียงสะท้อนจากผนังห้องน้
